Brisbane: vervolg

Maandag 24 december 2001

Morgen is het kerst. Raar hoor, het zegt me helemaal niets. De stad is al vier weken versierd en het doet me niets. Pas gisteravond begon het tot me door te dringen toen ik het vuurwerk vanaf South Bank stond te bekijken. Samen met Jaap, Martijn, Saskia en Manja naar South Bank en daarna.. deSinging Christmas Tree!! Ja de zingende kerstboom is weer terug! (zie kerst vorige reis). Ik vond het echt helemaal geweldig. Vanavond gaan we weer en dan willen we met een paar 'figuren' op de foto - de hond ("who lets the dog out, whoof whoof"), 'psycho chicken' en de kerstman. Sommigeacts waren hetzelfde als vorig jaar, sommigen waren nieuw. Ik vind zo'n show echt geweldig - een hele grote kerstboom (30 meter hoog??), vol met zingende, swingende mensen, de boom mooi versierd. De belichting van de show goed voor elkaar, echt fantastisch. Zoveel zingende, dansende mensen en allemaal op vrijwillige basis. Zie je in NL niet.

 

Woensdag 26 december 2001

Allereerst wens ik iedereen prettige kerstdagen. Het is vandaag boxing day - voor jullie tweede kerstdag. Iedereen heeft gister geholpen met het voorbereiden van het kerstmaal - ham, lam, rosbief, varken en vele soorten salades. We hingen allemaal wat lamlendig rond - eerste kerstdag 38 graden, vandaag wat 'koeler': 37 graden. Voor het weekend is 40 graden voorspeld. We zijn allemaal meer dood dan levend. Australie, warm, ok, maar dit is niet leuk meer. Eergister zijn er in Brisbane 6 bejaarden (op 1 dag) overleden vanwege de hitte. Douchen heeft geen zin, in 2 minuten ben je weer bezweet, ook al beweeg je niet.

 

 

 

Einde eerste kerstdag

(Rechts Saskia)

 

 

 

 

 

 

Lekker biertje, Jaap?

 

 

 

 

Van ellende zoeken we een schaduwrijk plekje. Voor morgen voorspellen ze nog warmer weer.

Gister ben ik even naar Judy geweest - prettige kerstdagen wensen. Haar broer en zijn vrouw waren er en wilden mij graag ontmoeten. John en Anne zijn vandaag naar London vertrokken en vroegen of ik op hun huis wilde passen. Ik, mij, die ze niet kennen, mag hun hele huis gebruiken! a.s. Vrijdag is mijn laatste dag in de Yellow Sub en daarna vertrek ik naar m'n nieuwe onderkomen. Gisteravond heb ik de sleutel en de code van het huis gekregen. Het is echt een fantastisch huis (niet zo mooi als dat van Judy natuurlijk...), een belachelijk grote woonkamer, open keuken in het midden, vele verandahs en balconies.

Geweldig om een "eigen" keuken te "hebben" (zal ik nog steeds de habit hebben om m'n food in plastic tasjes gelabelled in de koelkast te plaatsen??), niet wachten tot de douche vrij is en als ik m'n mok "kwijt" ben, dan heb ik het ergens laten staan in plaats van dat het ´gejat´ is.

 

 

 

 

Mijn "vakantiehuisje": het huis van John en Anne

 

 

Een supergrote woonkamer, erg heet onder het tinnen dak.

 

 

 

Vanaf de veranda een mooi uitzicht over de stad.

 

 

 

 

 

 

Op de achtergrond kun je zien hoe heuvelachtig Brisbane is.

Vrijdag ga ik Philip weer ontmoeten (zie vorige reis) en eerst gaan we in het huis blijven (oud en nieuw weer op South Bank) en daarna met een auto richting Sydney. Ik wil perse naar Cabarita Beach, dat schijnt paradijs op aarde te zijn. Maar daarover meer als ik er ben.

 

Maandag 31 december 2001:

De laatste dag van het jaar. Ik wil jullie alvast een heel goed en gelukkig nieuwjaar wensen.

 

Ik ben inmiddels alweer twee dagen in m'n nieuwe huis. Auto voor de deur, ik had de auto van Judy te leen gekregen om Philip van het vliegveld op te halen (hij kwam 1 uur in de morgen aan) en Judy wilde de auto steeds maar niet terug hebben.

 

Gister zijn we lekker toeristisch naar de Eagle Street Market geweest en daarna naar de Botanische tuin. Het was echt verschrikkelijk heet, totdat er wolken verschenen en dit uitte zich in een wolkbreuk. Regen, niet te geloven. Schuilend onder bomen zijn we naar huis gerend en vanaf de veranda hadden we een fantastisch uitzicht over de stad en de sky. De lucht kleurde zich zelfs helemaal groen. Hevige onweer. Fantastisch om dit te zien, veilig vanaf een veranda.

   

 

 

 

 

 

Niet echt goed te zien op de foto, maar het water stroomt met grote snelheid de heuvel af.

 

 

 

 

Na regen komt zonneschijn

Vanmiddag hebben we heerlijk geluncht bij Judy en kwamen we middenin een thunderstorm terecht (klinkt wel spannend, thunderstorm, ik vind het tropisch klinken).

 

Vanavond vuurwerk op South Bank.


Dinsdag 1 januari 2002

Ik ga weer ´´backpacken´´

 

Voor de komende periode zal ik blijven schrijven voor de site. Ik verwacht weer veel nieuwe ervaringen op te doen, zeker wanneer ik door een groot door brand verwoest gebied kom (wat jullie elke dag op het journaal kunnen zien?). Ik ben heel erg benieuwd wat aan te treffen en of we er doorheen mogen/kunnen rijden. Ik houd jullie op de hoogte via de site, maar voor voorlopig weinig persoonlijke meeltjes.

 

Dinsdag 1 januari 2002:

Allereerst wens ik iedereen een heel gelukkig en gezond nieuw jaar.

 

Gisteravond op South Bank kwam ik m'n hele hostel tegen en dan mis ik iedereen toch wel. Ookal is de privacy na 1 jaar en 3 maanden reizen erg lekker, in het hostel zijn m'n "vrienden" (alhoewel heel betrekkelijk!).

 

Wat ik zo leuk vind aan Oud en Nieuw in Australie, is dat er geen rotzooi is. In NL begint het al een week van te voren - oppassen dat je geen rotje naar je hoofd gegooid krijgt ("o wat een leuke grap" - not!). Je hoeft hier niet je container en auto te verstoppen, niet je brievenbus dicht te plakken, want.. je kunt hier geen vuurwerk kopen! Fantastisch vind ik dat. En in plaats van naar een paar zielige vuurpijlen van je buren te kijken (NL), ga je naar South Bank (Oz) waar voor een kapitaal aan prachtig siervuurwerk de lucht in gaat. En om 3 uur in de morgen kun je gewoon, zonder gevaar voor eigen leven, naar huis lopen. Zouden ze in Nederland/Belgie/Duitsland ook moeten doen.

 

Woensdag 2 januari 2002:

Vandaag ben ik Backpacker geworden. We hebben een Ford Falcon Stationwagen (DE Backpackerauto in Oz!) gehuurd om daarin komende maand naar beneden te reizen (het liefst was ik gaan camperen, maar dat is geloof ik niets voor Engelsen. Althans niet voor mijn Engelsman..).

 

Zaterdag 5 januari 2002:

Iedere keer denk ik weer 'wat is Australie toch een raar land', maar als ik het met Europa vergelijk (want Australie is net zo groot/groter dan West en Oost Europa bij elkaar) dan is er niets raars aan Australie. Sneeuw in Rusland, bosbranden in Griekenland en de eeuwige regen in Ierland, niemand die daar gek van op kijkt. Toch vind ik het apart als in dezelfde week tyclonen zijn in het Noorden, thunderstorms (plus bijbehorende schade) omgeving Brisbane (en Manon slaapt er rustig doorheen..), bushfires in NSW en sneeuw in Adelaide. (Perth wordt 'gemakshalve' "vergeten")


Zaterdag 5 januari 2002

Van Byron Bay naar Grafton

CABARITA BEACH is anders dan ik verwacht had. Ik had verwacht 1 pub, 1 supermarkt en 1 hostel, maar het bleek wat meer te zijn. Het aangrenzende dorpje (Potsville) doet me enorm veel aan Zuid-Frankrijk denken. Ik voel me nu echt op vakantie, ver weg van de Yellow Sub.

Uitzicht over Cabarita Beach

Alleen op de wereld?


 

 

 

 

Het water is zo helder dat je naar de bodem kunt kijken.

Maandag 7 januari 2002:

Gister zijn we van BYRON BAY naar BALLINA gereden. Van te voren had ik al bedacht dat ik Byron Bay onder geen beding leuk zou gaan vinden, omdat dit hippiedorpje veel te veel aandacht krijgt. Ik had een hele relaxte sfeer verwacht, veel overjarige hippies en iedereen stoned. Misschien was ik er op het verkeerde tijdstip (zondagmiddag), want het dorpje was stampvol met touristen, dure surfshops en veel touristenprulletjes. Ook dit zou Zuid-Frankrijk kunnen zijn.

 

We zullen 2 nachten in Ballina verblijven. Dit dorpje vind ik sfeer hebben. De brede straten met grote bomen vind ik typisch Australisch (doet me aan Orange denken, waar ik fruit geplukt heb - zie vorige reis) en de main shopping street is ook zo 'typisch'. Overdag zijn we op het strand vanLENNOX HEAD, een heel klein en gemoedelijk dorpje. Superhoge golven (minstens 3 meter hoog) en net als Cabarita Beach een goede surfspot.

 

 

 

 

De typisch brede straten met grote bomen in Ballina

 

 

 

 

Het hostel is gebouwd in een U-vorm met parkeerplaatsen en het zwembad in het midden.

Dinsdag 8 januari 2002:

Vandaag overnachten we in het town hotel in het midden van het centrum van GRAFTON. Dit is zo'n echte Australische pub/hotel - brede veranda's. Vanavond beneden in de pub eten (wedges!) en daarna dronken naar boven rollen (grapje hoor. Maar in theorie zou het kunnen...)

 

 

 

 

Het town hotel

Gister zijn we in PORT MACQUARIE aangekomen. Hoewel dit dorp bekend staat als 'een van de oudste towns van Australie', lijkt het - net als de vele andere dorpen, plaatsjes en steden - alsof het gister gebouwd is. Het dorp heeft vele visrestaurantjes, waar je heerlijk verse vis kunt eten, dat 's morgens gevangen wordt. 

Port MacQuarie

Port MacQuarie


 

 

 

 

Onze backpackerauto

Vandaag zijn we naar een winery geweest (Cassegrain Winery). Hoewel veel backpackers er heen gaan om goedkoop 'pissed' te raken, vind ik dat toch echt niet kunnen (in Melbourne zag ik ze elke dag weer stomdronken terugkomen van een winery). We hebben wat wijntjes geproefd en de lekkerste wijn gekocht, voor vanavond.

 

Daarna zijn we naar een koala sanctuary gegaan. Net als in Brisbane (zie eerste reis), maar dan anders. In Brisbane betaal je (naast de entree van ca. 16$) 13$ voor een foto met een koala. Je mag het beestje vasthouden en dan word je op de foto gezet. Hier mag je op gegeven tijden het hok in en aaien, vasthouden en fotograferen zoveel als je wilt. Plezier verzekerd! Er was een baby koalaatje en dit beestje werd zo jaloers op een kindje dat door zijn pappa werd vastgehouden, dat het koalaatje ook wilde! Hij seinde de pappa dichterbij te komen, zodat hij op de man kon klimmen.. Daar stond de man dan, aan de ene kant z'n kindje, aan de andere kant een jaloers koalaatje.




Gisteravond zijn we even over de funfair gelopen. Het was een erg zielig kermis, bijna geen mensen en dat voor een zaterdagavond. In mijn ogen is een kermis in NL een big happening, het hele dorp komt samen om te socializen. Ook zijn sommige attracties spectactulair en soms zelfs 'eng'. Deze kermis deed me zo zielig en verlopen overkomen, ik kreeg bijna medelijden met de mensen die er werken. Het deed me denken aan een spookkermis die je ziet in hele oude movies, maar dan zonder publiek.

 

Zaterdag 19 januari 2002

Port Macquirie/Sydney/Brisbane

Weer terug in PortMacQuirie. Philip vliegt volgende week terug naar London, vandaar dat we maar 3 dagen in Sydney konden blijven. Suzanne stond erop dat als ik in Sydney zou zijn, ik naar Kangaroo Bakpak zou komen. We waren in geboekt in Buffy's House (Suzanne heeft drie hostels met haar zoon Buffy (Kangaroo Bakpak, Pink House en Gracelands) en Buffy heeft ook een 'hostel': Buffy's House). We waren in plaats van 'backpacker' nu 'guest'. Het huis is een soort hostel, met het verschil dat er vrienden van Buffy wonen in plaats van backpackers.Raar om er nu als gast te zijn, terwijl ik vorig jaar het huis schoonmaakte.

Buffy´s House

Een willekeurige straat in Surrey Hills, deze huizen zijn typerend voor Sydney.


Dinsdagmiddag kwamen we in Sydney aan en natuurlijk moest ik meteen naar Coogee Beach, de golven checken. In Surrey Hills (waar Suzanne's hostels zijn) zijn heel veel kleine locale restaurantjes. Veel Thai, Indian en Libanese. En een hele goede Fish & Chips shop, gerund door een vriendelijk Grieks echtpaar.

 

's Avonds naar de bioscoop (tuesdays is altijd cheap cinema in heel Australie) in de FoxStudio's (waar o.a. films gemaakt worden). Na afloop, 's nachts, een wolkbreuk. Omdat m'n slippers gevaarlijk glad zijn in de regen, kon ik niets anders doen dan op blote voeten terug te lopen. Ik voelde me een Australier; het is hier een heel normaal straatbeeld om mensen op blote voeten te zien. Op straat, in de winkels, een heel bekend beeld is ook 's nachts na het uitgaan, meiden met hun gehakte schoenen in de hand omdat ze te dronken zijn om op hakken terug te lopen. Nu liep ik er zelf zo bij..(overigens een aparte ervaring, kan ik wel vertellen)

 

Woensdag heb ik 5 uur nodig gehad om te emailen. Gelukkig is het in Kings Cross maar 3$unlimited. Daarna naar Glebe Village, waar we vrienden van Philip zouden ontmoeten. In Glebe zijn ook overal kleine restaurantjes (sommige een beetje alternatief) waar je heerlijk kunt eten. Raar hoor, anderhalf jaar geleden kwam ik in deze wijk aan (6 september 2000 om precies te zijn) en toen kon ik het niet waarderen zoals ik het nu kan. Het voelt zo vertrouwd.

 

 

 

 

 

 

 

Glebe Point Road: the main street van Glebe Village met de vele restaurantjes

Glebe Point Road

Een willekeurige straat in Glebe Village



 

 

 

 

 

 

De flat waar ik vorig jaar gelogeerd heb met uitzicht op de skyline (Glebe Village)

Donderdagochtend vroeg uit bed voor een early morning surf in Curl Curl, een van de vele beaches in Sydney. 's Middags wilde ik perse lekker touristisch door de stad lopen en foto's maken.

Chris, Philip en Theo

Als je goed kijkt zie je die jongen onder golf door zwemmen.