Thailand: vervolg

Friday August 24

Laat ik voor vandaag beginnen met schrijven dat dit vooral geen professionele reissite is zoals een reisgids zou zijn. Ik ben een backpacker die een jaar op reis is en in plaats van m'n verhalen naar vrienden te sturen, zet m'n vader ze op de site. Laat je daarom vooral niet leiden door wat ik schrijf, want het is allemaal beschreven door mijn ogen gezien.

Toen ik anderhalf jaar geleden m'n vlucht boekte bij Activity International, had ik 5 keuzes voor een stopover op m'n terugreis: Bangkok, Jakarta, Bali, Hongkong of Singapore. Omdat ik de situatie in Bali en Jakarta niet kon overzien, ze in Hongkong geen Engels spreken (en ik geen Chinees) en Singapore erg duur en westers schijnt te zijn, heb ik voor Thailand gekozen. Bovendien zou Thailand erg goedkoop zijn en makkelijk om als vrouw-alleen te reizen. Beide is waar.

Daarom Thailand. Lise is met me meegegaan en we vonden dat we na hard werken in de Yellow Sub (6 dagen per week met veel verantwoordelijkheid) wel een 2,5 week 'beach and party' vakantie verdiend hadden. De 'beach' gaat tot zover goed. Met de 'party' is het maar zielig gesteld. Ko Samui is 1 groot party eiland en het draait maar om 1 ding: scoren. Iedereen is 's avonds in de Green Mango te vinden en op zoek naar iemand om de nacht mee door te brengen. Gezellig en vrijblijvend met iemand kletsen is er niet bij. De 'tourist' verschilt duidelijk in gedrag van de 'backpacker'! Ik zou een heel betoog kunnen houden over de Israeli tourist, maar ik wil niet als discriminator betiteld worden. Wel kan ik schrijven dat ik vind dat zij zich asociaal gedragen, zowel tegenover de locals als tegenover de andere touristen.

Australie wordt vooral bevolkt door Engelsen en NLers - een schatting van 50% Engelsen en Ieren, 35% NLers en 15% overig (voornamelijk Canadezen en een verdwaalde Duitser) (dit is gerelateerd aan het werkvisa, voor andere landen is het niet mogelijk een werkvisa aan te vragen).

In Thailand maak ik een schatting van 70% Israeli's, 25% Denen en 5% overig (een verdwaalde NLer als ik..)

Ik heb nog nooit zoveel girly-boys bij elkaar gezien. Nog nooit zoveel 'mannen' op het damestoilet tijdens het uitgaan. Wat ik niet begrijp, is hoe mannen zich kunnen vergissen door een 'vrouw' mee naar huis te nemen en daar erachter komen dat het een omgebouwde versie blijkt te zijn. Ik zie het verschil meteen, maar dat komt misschien omdat ik zelf een vrouw ben. Het is overigens uiterst vermakelijk om de girly-boys te bekijken.

Ik blijf me verbazen over de prijzen, de daghuur van de motorbike was ca 5.5 dollar. Voor 2 dollar meer kun je de hele dag in een jeep over het eiland rijden. Kun je je dat voorstellen, 5.5 (Oz)dollar?? In andere landen betaal 

je je scheel voor autoverhuur. We hoefden ook geen borg te betalen of een rijbewijs te laten zien.

Helaas ga ik alweer bijna naar huis, het zal raar zijn om na 363 dagen van huis te zijn geweest weer op NLse bodem te staan. Wat ga ik doen? Waar ga ik wonen? Is het contact met m'n vrienden nog hetzelfde? Hoe zal het contact zijn met de vriendschappen gesloten in Oz?

Nog 2 dagen beach op Ko Samui en vrijdag nemen we de bus naar Bangkok. Daar zullen Lise en ik afscheid nemen, Lise gaat nog 2 weken met haar vriendje reizen en dan terug naar Oz (Yellow Sub).

Thailand is een mooi land, al heb ik maar heel weinig gezien. De locals kun je in 3 categorien indelen (1) de ronduit onvriendelijke local, (2) de local is vriendelijk omdat ze wat van je willen, en (3) de local is gemeend vriendelijk zonder bijbedoelingen. (groep 1 en 2 zijn ongeveer evenredig groot, groep 3 is helaas bijzonder klein).

Het eten is verrassend goed, overtreft zeker m'n verwachtingen. De eerste dagen heb ik m'n best gedaan risico food te vermijden, maar al gauw werd duidelijk dat dat niet mogelijk is. Dus tegen alle waarschuwingen is gewoon 

alles eten (natuurlijk met enige voorzichtigheid). Ik ben gelukkig niet ziek geworden. Het eten is goedkoop - voor minder dan 4 dollar zit je in een restaurantje heerlijk te eten (in Europa/Oz betaal je al gauw 20 dollar voor een maaltijd).

Ja, ik zal zeker nog een keer teruggaan, maar dan met minimale bagage en meer tijd, zodat ik echt kan gaan rondreizen. Ook zal ik omliggende landen aandoen (Vietnam, Cambodia en Maleisia).

Het reizen verrijkt je leven. Je leert en ziet veel, ik had afgelopen jaar zeer zeker niet willen missen. Sommige mensen (van een oudere generatie) hebben de mening dat 'de jongelui van tegenwoordig maar wat aanrommelt',  maar waarom niet? Ik heb er hard genoeg voor gewerkt om deze reis te kunnen maken en je moet het doen als je jong bent. Nu ben ik nog flexibel genoeg om 20 uur in een bus te zitten, om op stro te slapen of zonder toilet te leven (ik noem maar wat voorbeeldjes), als ik ouder ben zie ik mezelf dat niet doen. Bovendien zijn er altijd redenen om de reis alsnog niet te kunnen uitvoeren (baan, huis, kids, ziekte or whatever). Dus... waarom niet??

Saturday September 1

Gister ben ik aan m'n terugreis begonnen - een uur met de taxi naar de boot, een paar uur op de boot en een busreis van 11 uur naar Bangkok. Vanmorgen om 6 uur in Bangkok aangekomen, wat geslapen en zometeen op een terrasje lunchen. Vanavond m'n laatste Thai-maaltijd (PatThai is m'n favouriet) en dan naar de Airport...

Morgenochtend sta ik op Schiphol.